główna
o gęślach
W Y N I K I
zasady głosowania
 
wspierają nas
kontakt
newsletter
historia
nagroda za rok:
  2022  
  2021  
  2020  
  2019  
  2018  
  2017  
  2016  
  2015  
  2014  
  2013  
  2012  
  2011  
  2010  
  2009  
  2008  
  2007  
  2006  
  2005  
  2004  
  2003  
pre-historia
  2002  
  2001  
Burza Braw
Współpraca
banerRCKL
banerNT
baner TOP100
rankingi
 a przed wirtu@lnymi gęślami... 
  folkowe płyty wydane w roku 2001  
Jesteś: główna / wyniki / szczegóły

SKALNI - STUDENCKI ZESPÓŁ GÓRALSKI AKADEMII ROLNICZEJ
Wydawca: Gamma

  Nagrania zrealizowano w studio firmy fonograficznej "Gamma" w Krakowie, w 1994 r. Młodość i żywiołowość wykonawców przy zachowaniu oryginalnego, podhalańskiego brzmienia, to niewątpliwe atuty tego wydawnictwa.

Studencki Zespół Góralski „Skalni” Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie skupia młodzież góralską z Podhala i okolic, studiującą na wyższych uczelniach krakowskich. Zespół powstał w 1952 roku. Przedstawia folklor Podhala w formie autentycznej. Repertuar prezentowanych programów odzwierciedla bogactwo tego regionu. Muzyka, tańce i śpiewy wyrastają z wielopokoleniowej tradycji mieszkańców Podhala i stanowią odrębną i oryginalną kulturowo część dziedzictwa Karpat.
Muzyka podhalańska jest pełna żywiołowości i temperamentu. Instrumentarium stanowią skrzypce (prym i sekund) lub „złóbcoki” oraz basy (instrument zbliżony do wiolonczeli ). Tradycyjna kapela góralska składa się z dwojga lub trojga skrzypiec: prymu i sekundu oraz basów. Utwory wykonane przez kapele góralską – „nuty” są utworami granymi z pamięci, bez zapisu nutowego. Przekazywane z pokolenia na pokolenie melodie zachowują charakterystyczne motywy melodyczne. Ich nazwy pochodzą bądź od sławnych wykonawców, np. „sabałowe”, „bartusiowe”, „duchowe”, bądź od nazwy kroków tanecznych „ozwodne”, „krzesane”, lub też od funkcji melodii w obrzędach, „pytackie”, „do ocepin”.
Taniec góralski oznacza się podobnymi cechami jak muzyka: jest dynamiczny i żywiołowy. Podstawowym tańcem jest solowy popis pary tanecznej, składający się z kilku odmian kroków, przerywanych przyśpiewkami wykonanymi przez tancerza. Tance wykonywane przez kilka par są układami dopasowanymi do wymogów sceny i stanowią rozwinięcie tańca jednej pary. Charakterystyczną odmianą tańca jest „zbójnicki” – męski taniec grupowy wykonywany w tempie marsza.
Śpiew podhalański to przede wszystkim „śpiew wierchowy”, wywodzący się z kultury pasterskiej. Jest to śpiew dwu-, czasem trzygłosowy z jednym głosem wiodącym. Charakteryzuje się on nieregularną rytmiką i zindywidualizowanym stylem wykonawczym. Osobną grupę śpiewów stanowią śpiewy wykonywane do tańca lub przy obrzędach.

  1. Ej, ciemno nocka była - instr.
  2. Ciemno nocka
  3. Fujarki
  4. Idzie janko lasem
  5. Grały mu gęślicki, jescem nie zbójował
  6. Ej dudni las
  7. Jo se chłopiec gibki
  8. Ty se Janku
  9. Idzie jesień ku zimie
  10. Za las chłopcy, za las
  11. Trombity
  12. Poduchuj wiaterku
  13. Nie mom pociesenia
  14. Miałak se Janicka
  15. Ej z góry chłopcy
  16. Siwy koń
  17. Śwarne dziewce było
  18. Polka
  19. Ej wierśkiem chłopcy
  20. Nie pozieroj po mnie
  21. Kie pójdzies połu wsiom
  22. Wiaterku od pola
  23. Ej se ino pałasicek
  24. Zielona lipka
  25. W starym rombawisku
  26. Ej po co żeś mnie chłopce
  27. To moje serduszko
  28. Poza bućki
  29. Poćmy chłopcy
  30. Poćmy chłopcy - instr.