VI FESTIWAL ŻYWEJ MUZYKI NA STRUN DWANAŚCIE I TRZY SMYKI
Z DUSZĄ WŁADYSŁAWA POGODY
Wydawca: Miejski Dom Kultury w Kolbuszowej

  Po raz szósty oddajemy czytelnikom i słuchaczom katalog podsumowujący „VI Festiwal Żywej Muzyki na Strun Dwanaście i Trzy Smyki”, który odbył się 19 maja 2019 roku. Został on zorganizowany przez Miejski Dom Kultury w Kolbuszowej.
Wydawnictwo składa się z dwóch części: drukowanej i multimedialnej. Część multimedialna składa się z płyty CD, na której dokonano rejestracji dźwiękowej uczestników przesłuchań konkursowych. Płyta DVD zawiera autorski reportaż z wydarzenia, który wyreżyserował Jerzy Dynia. W publikacji są zawarte również
wystąpienia prelegentów. Organizacja festiwalu oraz powstającego po nim, dokumentującego go katalogu ma na celu zachowanie muzycznego dziedzictwa kulturowego tej części południowowschodniej Polski. Rejestracja wystąpień uczestników seminarium oraz zapis konkursu dla instrumentalistów i kapel ludowych stanowią wkład w działania mające na celu krzewienie kultury naszego regionu oraz zachowanie dziedzictwa kulturowego.

Każdego roku, w maju, odbywa się "Festiwal Żywej Muzyki Na Strun Dwanaście i Trzy Smyki”, którego organizatorem jest Miejski Dom Kultury w Kolbuszowej. Jego nadrzędnym zadaniem jest ochrona od zapomnienia tradycyjnego repertuaru muzycznego, charakterystycznego dla terenu obecnego województwa podkarpackiego, a także południowej części województwa lubelskiego oraz wschodniej województwa małopolskiego. Ma to ścisły związek z uwypukleniem różnic w stylu ludowego grania
tradycyjnego repertuaru muzycznego, charakterystycznego dla poszczególnych regionów etnograficznych na wskazanym obszarze, a także typowych składów kapel. Jest to podjęcie próby postępującej unifikacji
repertuaru muzycznego i ludowego stylu gry na poszczególnych instrumentach.
Organizatorzy mają nadzieję, że te działania przyczynią się do ochrony niematerialnego dziedzictwa kultury południowo-wschodniej Polski. Zasługuje ono na szczególną troskę i podejmowanie wszelkich starań o zachowanie własnego, lokalnego kolorytu, charakterystycznego dla poszczególnych regionów etnograficznych, położonych na wspomnianym terenie.