OSTATNI WIEJSCY MUZYKANCI (RE)
Wydawca: Muzyka odnaleziona 2007

  Reedycja płyty CD "Ostatni wiejscy muzykanci", dołączonej jako bezpłatny dodatek do I wydania książki Andrzeja Bieńkowskiego pod tym samym tytułem (wyd. Prószyński i s-ka, Warszawa 2001). Wydanie w formie drugiej edycji płyty CD niewykorzystanej części nakładu, zrealizowanego ze stypendium Fundacji Kultury dla autora książki, zapoczątkowało w 2007 roku byt wydawnictwa Muzyka Odnaleziona.

"Jak powstała ta płyta?
   1980 rok, wszystko wokół się wali. Benzyna na kartki, niczego nie ma. Zaczynam jeździć po wsiach i nagrywać muzykantów. Sytuacja dziwna, jest wiele kapel, ale nikt ich już nie potrzebuje, ani na wsi, ani w mieście. Muzykanci wyprzedają instrumenty, przestają grać. Powoli wszyscy o nich zapominają. To była pierwsza trudność- zdobyć dla nich instrumenty. Potem namawiałem ich do grania, czasem to trwało 19 lat. Ale tak jest z muzykantami - jak już zdecydują się, to są niezmordowani w grze. Nagrania na płycie powstały w latach 1980-1997 w ich domach. Spotykałem po wielu latach przerwy muzykantów, którzy chodzili ze sobą po weselach. Czy to naprawdę ostatni muzykanci? Ostatnie pokolenie wiejskich skrzypków to urodzeni około 1930 roku. Młodsza generacja uczyła się grać na harmoniach lub akordeonach.
   Przyjęliśmy, że tradycyjna muzyka wsi jest nierozerwalnie związana ze skrzypcami. Najmłodsi skrzypkowie mają dobrze po siedemdziesiątce. Wybraliśmy mistrzów z regionów: Radomskiego, Opoczyńskiego, Rawskiego, Łowickiego. Powstał ważny dokument. Każdej z tych kapel chcę poświęcić osobną płytę.
   Płyta "Ostatni wiejscy muzykanci" była dołączona do mojej książki o tym samym tytule. To druga edycja płyty."

Andrzej Bieńkowski